Ανασχηματισμός: Αλλαγή πολιτικής ή πολιτική εντυπώσεων;

Είναι γνωστή η τακτική των αστικών κομμάτων, όταν αντιμετωπίζουν προβλήματα στο εσωτερικό τους, αλλά, και όταν υφίστανται πίεση από την κοινωνία, να προχωράνε σε ανασχηματισμό της εκάστοτε κυβέρνησης.

 Το ελληνικό πολιτικό σύστημα έχει γνωρίσει αναρίθμητους κυβερνητικούς σχηματισμούς μεταπολιτευτικά. Ωστόσο κανένας από αυτούς δε σηματοδότησε αλλαγή πλεύσης.

 του Βασίλη Λιόση

Κανένας ανασχηματισμός δεν τροποποίησε στην ουσία της την αστική πολιτική. Το αντίθετο θα ήταν παράδοξο, αφού άλλωστε μιλάμε για αστική πολιτική.

Στην παρούσα φάση υπάρχει ένα βασικό ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί, προκειμένου στη συνέχεια να απαντηθεί κι ένα δεύτερο. Τι είδους πολιτική ασκείται από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ;

 Είμαστε σαφείς και σε προηγούμενες τοποθετήσεις μας: η πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση είναι αστική πολιτική. Αυτό αποδεικνύεται έμμεσα από τις επιλεγμένες συμμαχίες: πρόεδρος της δημοκρατίας ο Παυλόπουλος, κυβερνητικός συνεργάτης το κόμμα των ΑΝΕΛ, πλειάδα στελεχών του παλιού ΠΑΣΟΚ έχουν επανδρώσει το κυβερνητικό επιτελείο, παρ’ ολίγο πρόεδρος του ΕΣΡ ο Πολύδωρας.

Αποδεικνύεται και άμεσα από το περιεχόμενο της ασκούμενης πολιτικής: συνέχιση της εφαρμογής των προηγούμενων μνημονίων και εφαρμογή νέου μνημονίου. Περικοπή συντάξεων, εφαρμογή ΕΝΦΙΑ, κατάσχεση πρώτης κατοικίας, ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, μισθοί πείνας, ανοχή στην ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και πάει λέγοντας.

Ο ανασχηματισμός δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα από όλα αυτά. Έτσι, πάμε στο δεύτερο ερώτημα: ο ανασχηματισμός δημιουργεί ελπίδα για μια φιλολαϊκή πολιτική; Η διαδρομή του ΣΥΡΙΖΑ και η πολιτική του δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για αυταπάτες.

 Εκτός, όμως, από το γεγονός ότι δεν πρόκειται τίποτα να αλλάξει, υπάρχει άλλη μία πλευρά που αν και δευτερεύουσα, δεν είναι αμελητέα. Οι αλλαγές που έγιναν σημαίνουν ακόμη πιο συντηρητική στροφή της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ. Η αλλαγή του Φίλη σηματοδοτεί νίκη των ΑΝΕΛ και της εκκλησίας.

Η τοποθέτηση του Πιτσιόρλα στο υπουργείο οικονομικών σημαίνει επιβράβευση εκείνου του ανθρώπου που πίεζε για ταχύτερες ιδιωτικοποιήσεις όσο ήταν στο ΤΑΙΠΕΔ. Η υπουργοποίηση της Αχτσιόγλου, δεν έχει μια κάποια σημασία λόγω του νεαρού της ηλικίας της, αλλά λόγω της πρότερης διαδρομής της, αφού ζέστανε για κάμποσα χρόνια καρέκλες στα γραφεία του ευρωκοινοβουλίου.

Η κυβέρνηση κινείται στο επίπεδο των εντυπώσεων για να καλύψει το περιεχόμενο της πολιτικής της. Το σχήμα είναι: εφαρμόζουμε μία δύσκολη πολιτική που δε μας αρέσει (αυτή είναι και η διαφορά μας με τη ΝΔ). Όμως, πλησιάζουμε στο τέλος της κι έπειτα θα ξεκινήσει η ανάπτυξη. Αυτό όμως δεν πρόκειται να συμβεί όσοι ανασχηματισμοί κι αν γίνουν…

Ετικέτα: Ελλάδα-Πολιτική,ΣΥΡΙΖΑ