Χλιαρή και αναξιοπρεπέστατη η στάση της κυβέρνησης στην παρέμβαση της κομισιόν για την ΕΛΣΤΑΤ

Η υποτονική απάντηση και διαμαρτυρία της κυβέρνησης στην παρέμβαση της κομισιόν για την ΕΛΣΤΑΤ και τον κ. Γεωργίου, δείχνει ότι η κυβέρνηση διακατέχεται από μία πρωτοφανή ανεκτικότητα και «δουλοπρέπεια», εφόσον ανέχεται να την αντιμετωπίζει η ΚΟΜΙΣΙΟΝ ως μη κυρίαρχη χώρα, να 

παρεμβαίνει στο έργο της δικαιοσύνης, με σκοπό τον επηρεασμό της και την χειραγώγησή της, προσβάλλοντας έτσι τη λειτουργία της Δημοκρατίας και των θεσμών, με σκοπό να δικαιολογήσει και να μην αποκαλυφθεί ότι το πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας επιβλήθηκε από τους ίδιους με ψευδή στοιχεία.

Έτσι για να μη φανούν οι ευθύνες των θεσμών για την χρηματοοικονομική κατάρρευση της χώρας, καθώς και ότι είναι εκείνοι που επέβαλαν το πρόγραμμα προσαρμογής έρχονται τώρα και υποστηρίζουν ότι ο κ. Γεωργίου είναι αποδιοπομπαίος τράγος για πολιτικούς λόγους και ότι τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ ΉΤΑΝ ΣΩΣΤΑ.

Ο Κ. Τσακαλώτος απάντησε στην κ. Τίσεν ότι αν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει προνομιακή επιστημολογική θέση να κρίνει την υπόθεση, τότε έχει την ηθική υποχρέωση να την καταθέσει στην Ελληνική Δικαιοσύνη.

Η κυβερνητική εκπρόσωπος Όλγα Γεροβασίλη σχολιάζοντας την επιστολή της Κομισιόν προς τον υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο, για την παραπομπή του πρώην προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ, Ανδρέα Γεωργίου, δήλωσε χαρακτηριστικά τα εξής:

«Ο υπουργός Οικονομικών, Ευκλείδης Τσακαλώτος, έλαβε χθες το απόγευμα επιστολή από την Κομισιόν, στην οποία εκφράζεται η ανησυχία για την εκ νέου παραπομπή για κρίση στο Συμβούλιο Εφετών του πρώην προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ, Ανδρέα Γεωργίου.

Ο υπουργός Οικονομικών ανταπάντησε σήμερα με επιστολή προς την Κομισιόν στην οποία εκφράζει την έκπληξή του, για τον λόγο που εστάλη σε αυτόν, επιστολή που αφορά υπόθεση από το 2010 και εξετάζεται από την ελληνική Δικαιοσύνη.

Στην επιστολή, η Κομισιόν διατυπώνει την πάγια αρχή της, να μην σχολιάζει υποθέσεις που εκκρεμούν στη Δικαιοσύνη. Μια αρχή την οποία και συμμερίζεται και ακολουθεί η ελληνική Κυβέρνηση.

Εντούτοις, παρατηρείται μια αντίφαση μεταξύ αυτής της αρχής και της προτροπής στην ελληνική κυβέρνηση να πάρει θέση για το εάν τα στατιστικά στοιχεία του 2010 ήταν ή όχι έγκυρα.

Ο υπουργός Οικονομικών, στην επιστολή του, εξέφρασε την άποψη ότι αν η Κομισιόν έχει προνομιακή επιστημολογική θέση να κρίνει την υπόθεση (κάτι που δεν διεκδικεί ο ίδιος ο υπουργός), τότε έχει την ηθική υποχρέωση να την καταθέσει στην ελληνική Δικαιοσύνη για να διευκολύνει το έργο της. Ο υπουργός Οικονομικών, καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας του, δεν έχει λάβει από την Κομισιόν έκθεση που να τεκμηριώνει πρόβλημα σε σχέση με την ανεξαρτησία της ΕΛΣΤΑΤ.

Ο υπουργός Οικονομικών και η κυβέρνηση παραμένουν προσηλωμένοι στην αποπολιτικοποίηση του δημοσίου τομέα, σέβονται τη λειτουργία των Ανεξάρτητων Αρχών και της Δικαιοσύνης.

Όσον αφορά συγκεκριμένα την ΕΛΣΤΑΤ, όλοι έχουν αξιολογήσει θετικά και τη διαδικασία επιλογής του νέου προέδρου και την ανεξάρτητη λειτουργία του μετά την τοποθέτησή του».

Αναμένουμε βέβαια η κυβέρνηση, εκτός από την «χλιαρή» δημόσια καταδίκη της παρέμβασης να διαμαρτυρηθεί στους αρμόδιους Ευρωπαϊκούς θεσμικούς παράγοντες για να καταδικάσουν την πράξη της ΚΟΜΙΣΙΟΝ ως απαράδεκτη.

 Όμως αυτό για την Κυβέρνηση φαντάζει «αδύνατο» και «τολμηρό» ενόψει της δεύτερης αξιολόγησης.

Αν όμως συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, μάλλον θα πρέπει τις υποθέσεις μας, που αφορούν γενικότερα την οικονομική κατάσταση της χώρας (όπως υποθέσεις φοροδιαφυγής, ΖΙΜΕΝΣ κ.λπ.) να τις παραπέμπουμε κατευθείαν στους Ευρωπαϊκούς θεσμούς, τύπου ΚΟΜΙΣΙΟΝ και να καταργήσουμε τον ρόλο της δικαιοσύνης .

Που ακούστηκε κυρίαρχο κράτος να δέχεται τέτοια εσωτερική παρέμβαση και προσβολή μάλιστα από αναρμόδιους φορείς;

Βεβαίως η απάντηση του Υπουργού των οικονομικών, δεν είναι ικανοποιητική και εάν ο ίδιος δεν αισθάνεται προσβεβλημένος, τόσο ως άτομο, όσο ως θεσμικό πρόσωπο, δικό του πρόβλημα.

Ας επιχαίρουν το ΠΑΣΟΚ η ΝΔ, το Ποτάμι, για την θέση της Κομισιόν και της κ. Τίσεν, που εν μέρει τους εξιλεώνει. Όμως για τον Ελληνικό Λαό, από την εν λόγω συμπεριφορά τόσο της κυβέρνησης όσο και της μείζονος αντιπολίτευσης μπαίνει ζήτημα τήρησης του Συντάγματος, αφού αμφισβητείται εάν η κρατική εξουσία είναι πλέον πρωτογενής, αυτοδύναμη, συγκεντρωτική, και θεσμοθετημένη και αν η άσκησή της διαμορφώνει δημόσια πολιτική και αν η κυβέρνηση είναι σε θέση να τηρεί τις εγγυήσεις τηρήσεως του Συντάγματος μας, αλλά και το ίδιο το κοινοβουλευτικό μας σύστημα, αφού ευθέως προσβάλλεται από εξωτερικούς φορείς, η διάκριση των εξουσιών, και η αρμοδιότητα της δικαιοσύνης να επιλύει θέματα της δικαιοδοσίας του.

Ευτυχώς που ο αναπληρωτής υπουργός δικαιοσύνης κ. Παπαγγελόπουλος εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση που κάπως διασώζει την τιμή της κυβέρνησης.

Ειδικότερα ο Δ. Παπαγγελόπουλος, επισήμανε ότι «Η επιστολή των κ.κ. Ντομπρόβσκις, Μοσκοβισί και Τίσεν παραβιάζει ευθέως, όχι μόνο το Σύνταγμα της Ελλάδος αλλά και το Ευρωπαϊκό θεσμικό κεκτημένο. Οι τρεις Ευρωπαίοι αξιωματούχοι ουσιαστικά ζητούν από τη ελληνική κυβέρνηση να παρέμβει στην ανεξάρτητη Ελληνική Δικαιοσύνη υπέρ του κ. Γεωργίου, ο οποίος ερευνάται για τυχόν τέλεση αξιόποινων πράξεων».

Αυτά για να καταλάβει κανείς που οδηγεί η πολιτικής της υποτέλειας και η συνεχής υποχωρητικότητα των εκάστοτε κυβερνώντων.

Για την ιστορία

Η Κομισιόν αποφάσισε να παρέμβει αφού πέρασαν πέντε χρόνια από την καταγγελία για την παραποίηση των δημοσιονομικών στοιχείων της Ζωής Γεωργαντζά, και την μήνυση που επακολούθησε, και αφού πλέον ο κ. Γεωργίου απειλήθηκε με προφυλάκιση για κακούργημα.

Πράγματι τον Σεπτέμβριο του 2011 η Ζωή Γεωργαντά, καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και μέλος της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής εκείνη την εποχή, κατήγγειλε πως ο τότε πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέας Γεωργίου σε συνεργασία με την Eurostat - και σε γνώση της τότε ελληνικής κυβέρνησης - εμφάνισε το έλλειμμα του 2009 μεγαλύτερο από ότι ήταν στην πραγματικότητα.

Η κ. Γεωργαντά υποστήριζε πως με πρωτοβουλία του κ. Γεωργίου και ύστερα από πίεση των δανειστών να καταστεί η Ελλάδα ο αδύναμος κρίκος και να ληφθούν όλα τα μέτρα που ακολούθησαν, εντάχθηκαν στον κρατικό προϋπολογισμό, μια σειρά ελλειμματικών ΔΕΚΟ, χωρίς όμως να προηγηθούν οι μελέτες και οι έρευνες που να δικαιολογούν την ένταξη αυτή. Κατ' αυτόν τον τρόπο το έλλειμμα του 2009 από το 12% πήγε στο 15,4%.

Ενόψει αυτής της καταγγελίας το Σεπτέμβριο του 2011 ο Γιάννης Αδαμόπουλος πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, επικαλούμενος τις καταγγελίες της κ. Γεωργαντά, κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά για την αλλοίωση των στοιχείων από την ΕΛΣΤΑΤ, επικαλούμενος ότι ο κ. Γεωργίου διόγκωσε παράνομα το αναθεωρημένο έλλειμμα του 2009 στο 15,4%, γεγονός που είχε ως τελικό αποτέλεσμα την υπογραφή του μνημονίου και την επιβολή εξαιτίας αυτού, στη χώρα σκληρών δημοσιονομικών και άλλων μέτρων σε βάρος του ελληνικού λαού.

Οι τότε Οικονομικοί Εισαγγελείς Γρηγόρης Πεπόνης και Σπύρος Μουζακίτης πρότειναν την ποινική δίωξη και μάλιστα σε βαθμό κακουργήματος, των επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ, ως υπόπτων για τη διάπραξη σειράς αδικημάτων – ιδίως λόγω μη προβολής αυτονόητων διαχρονικών επιχειρημάτων με βάση τα διεθνή λογιστικά πρότυπα – τα οποία είχαν ως αντικείμενο και την τεχνητή διόγκωση του ύψους του δημοσιονομικού ελλείμματος αλλά και τις εντεύθεν βαρύτατες επιπτώσεις σε βάρος του Ελληνικού Λαού.

Το Μάιο του 2015 ο εισαγγελέας εφετών Αντώνης Λιόγας που ερευνούσε τη δικογραφία για το έλλειμμα του 2009 πρότεινε στο δικαστικό συμβούλιο να αρχειοθετηθεί η υπόθεση των καταγγελιών για το έλλειμμα του 2009, καθώς διαπίστωσε ότι δεν προκύπτουν οι αξιόποινες πράξεις που αποδίδονταν στον κ. Γεωργίου.

Το καλοκαίρι του 2014 είχε υπάρξει αντίστοιχη πρόταση για αρχειοθέτηση από την ανακρίτρια και τον αρμόδιο εισαγγελέα να κλείσει οριστικά το θέμα, άποψη που δεν συμμερίσθηκε το συμβούλιο Εφετών που έκρινε ότι η υπόθεση δεν πρέπει να μπει στο αρχείο και είχε ζητήσει να επιστρέψει η υπόθεση στην ανάκριση παραγγέλλοντας μάλιστα να διενεργηθούν συγκεκριμένες ανακριτικές πράξεις.

Το Σεπτέμβριο του 2015 η τότε αντιεισαγγελέας (εισαγγελέας σήμερα) του Αρείου Πάγου Ξένη Δημητρίου άσκησε αναίρεση στο υπ. αριθμ. 1149/2015 βούλευμα, με το οποίο ο κ. Γεωργίου παραπέμφθηκε να δικαστεί μόνο για το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος, και ζήτησε να δικαστεί και για το κακούργημα της έκδοσης ψευδούς βεβαίωση, υποστηρίζοντας πως η βεβαίωση αυτή χρησιμοποιήθηκε το 2009 προκειμένου να εισαχθεί η Ελλάδα στο καθεστώς των μνημονίων λόγω της διόγκωσης του ελλείμματος.

Στην αναίρεση αυτή το αρμόδιο Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου αποφάσισε η υπόθεση του κ. Γεωργίου να παραπεμφθεί για νέα κρίση στο Συμβούλιο Εφετείου Αθηνών ώστε να κριθεί και για το κακούργημα της ψευδούς βεβαίωσης, πλέον του πλημμεληματικού χαρακτήρα αδικήματος της παράβασης καθήκοντος για το οποίο ήδη έχει παραπεμφθεί.

Η δικαστική αυτή εξέλιξη δικαιώνει την περίοδο της διακυβέρνησης του κ. Καραμανλή γι’ αυτό οι τότε συνεργάτες του, υποστήριξαν πως το έλλειμμα του 2009 ήταν μικρότερο από αυτό που εμφάνισε η ΕΛΣΤΑΤ, κάτι που προκάλεσε και αντιδράσεις στο εσωτερικό της ΝΔ, από στάση που κράτησε ο κ. Μητσοτάκης, μη παίρνοντας θέση.

Η παρέμβαση βεβαίως της ΚΟΜΙΣΙΟΝ τον έβγαλε (τον Μητσοτάκη) από την δύσκολη θέση, όπως έβγαλε και το ΠΑΣΟΚ.

Δημ. Κρίτσανος

Ετικέτα: Απόψεις